Ye künküm ye

Çocukken evimizin yan tarafındaki boş araziye koca koca künkler dizilmişti günün birinde. Bir ay kadar kalmıştı orada onlar.

En büyük keyfim onların tepesine çıkıp üstlerinden koşar adım atlamaktı.

Bir gün iki künk arasındaki mesafeyi hesaplayamayıp betonlara çarpa çarpa yere yapışmıştım. O günden sonra çok şey değişti hayatımda.