Bir tuhafım bugün. Hava güzel oysa. Camdan baktığımda tüm insanların kendini dışarı attıklarını görüyorum. Çıkmasaydım ölecektim der gibi bir halleri var.
Camdan tekrar baktım da; en son ne zaman sildiğimi hatırlayamadım. HD kalitesinde olmasa da halen gördüklerimi algılayabiliyorum.
Yani nedir bu Türk kadınlarının cam silme derdi? Silmeseniz, silmeyeni kınamasanız, hiç birimiz yorulmasak, hepimiz mutlu mesut yaşasak n'olurdu ha n'olurdu?
Hava diyorum; harika bugün. Güzel havalarda şu yapılır bu yapılmaz klişelerine hiç girmedim.
Ruh halimin havayla ilgisi hiç olmamıştır zaten. Daha özetle fiziksel şartlarla. Hep evdeyim. Oda sıcaklığında olduğum sürece, dışarıdaki havanın ehemmmiyetsiz olduğu kanaatindeyim.
Zaten bu yazıyı da sırf yazmak için yazıyorum.
Yani "ndfjvmlkjnflkı" yazmamla, şu cümleler arasında inan hiç bir fark yok. Saçma sapan bir gün, aptal ben ve pazar.
Hepimiz buradayız..
Bence dışarı çıkmalıyım. Beynime giden oksijen oranının giderek azaldığını hissediyorum.
Oksijen iyidir.
Kalırsam tüm gün cama sinek gibi yapışacağım yoksa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder