Tozkoparan

Uçuşan tozların ve dağılmış bir mutfağın kime ne zararı vardı oysa. Onlar dünyanın en kimsesiz ve zavallı varlıklarıydı.
Hayatın halen devam ettiğinin tek habercisiydi mevcudiyetleri. Ama onların kutsallığını bir tek Nilgün anlayabilirdi.
Sevilmek böyle bir şeydi zira. Herkesin icabında yok saydığı şeyin, görmeye bile tahammül edemeğinin önünde saygı ile eğilmekti. Sizi kutsuyorum.