
- Mümkünü yok gelemem. De ki niye?
-Niye?
-Niye olacak, dersteyim çünkü. Şimdi ben dersi bırakıp aşağı insem ve bu çocukların başına bir şey gelse, bunun hesabını kim verecek?
- Kim verecek hocaanım?
- Ben tabi. Hadi git şimdi aynen böyle söyle aşağıdakilere. Bak halen duruyor!
Aradan beş dakika geçti, okul müdürü kapıda belirdi. Bir okul müdürü kapıda ancak bu kadar belirebilirdi:
-Buyrun müdürüm, bir şey mi vardı?
- Hocaanım, il milli eğitim müdürü aşağıda ifadenizi almak için bekliyor. Haber de yolladık size. Niçin gelmediniz? - İyi de gelemem ki, dersteyim şu an. Hatta şu an farkında mısınız ama dersimi bölmektesiniz. Ders bitsin, gelirim. Kendilerine bir çay söyleyin benden olmazsa.
Velhasılı gözüm, il müdürünün tepesi atmış bu durum üzerine, çekmiş gitmiş.
İşte o gün döndüm ve kendime dedim ki:
- Kralsın sen kral!
O gün bugündür hiçbir şey olamamışların kralıyım.
O gün bugündür hiçbir şey olamamışların kralıyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder