Süt ve kurabiye

Geçen gün epey bi rahatsızdım. Komşularım duymuş, geçmiş olsuna geldiler. Bitişik komşum Necla Hanım, ziyaretime süt ve kurabiyelerle gelmiş. Süt ve kurabiyeyi görünce ağlamaya başladım. Komşum da şaşırdı haliyle. Annemi özlediğimi, gurbet ellerde garipliğime filan ağladığımı sanmış olmalı ki, sözleriyle bir yandan beni teselli etmeye çalışıyordu. Şimdi ben nasıl anlatacaktım ona Sylvia' ı, ölüme gideken çocuklarının başucuna süt ve kurabiye ile birlikte "beni affedin" yazılı bir not bıraktığını. Anlatamadım. Sadece ağladım.