Kabus

Gecenin tam orta yerinde uykundan kan ter içinde uyanırsın. Üstüne karabasan çökmüş gibi yapışmışsındır yatağa. Aslında hiçbir şeyden korkmazken, o karanlıkta içeriki odalarda kalabalık bir ölü ordusunun seni beklediğine inanırsın.

Uyanmışsındır artık. Çünkü kabus rüyada bitmiş olsa da gerçekte üşenmez bir çırpıda devamını sen yazarsın. Senaryonun tam da bu kısmında gözlerini sımsıkı kapar gerçek kabustan kurtulmak için tekrar uykuya sarılırsın. O seni ittikçe sen asılırsın.

Uyuduğun odanın dışındaki o yabancılar defolsun çıksın gitsin diye amansızca dua edersin. Lanet olasıcalar kılını bile kıpırdatmazlar. İşçinin anavatanı yoksa, korkunun da mantığı yok işte.
Yok!Yok!Yok!